diapazun

<yun.>

1. mus. Hər hansı bir müğənninin, yaxud musiqi alətinin malik olduğu müxtəlif yüksəklikdə olan səslərin məcmusu. Müğənninin səs diapazonu böyükdür. – Nəğməkarların və ya musiqi alətlərinin ən bəm səsdən ən zil səsə qədər malik olduğu ümumi həcminə diapazon deyilir. Ə. Bədəlbəyli.

2. məc. Bir şeyin həcmi, ölçüsü, dərəcəsi, qavrama dairəsi. Bilik diapazonu.